Сочинение на татарском на тему мама

6 вариантов

  1. Сочинение / Минем ?нием
    Мен? син ирт? бел?н йокыдан уянды? да к?зл?ре?не ачты?. Б?лм? кояш нуры бел?н балкып тора. ?йд? т?мле аш исе а?кый. Си?а бик р?х?т.
    Син шул вакытта ?зе? д? сизм?ст?н, “?ни” дип энд?ш?се?. Ниг?? Ч?нки х?зер бу ирт?нге с?гатьт? сине? й?р?ге?д? шатлык тыпырчына ??м ул мен? х?зер “?ни” диг?н с?з булып сине? к?кр?ге?н?н очып чыкты да ананы? к??елен? барып кунды. Ананы? й?зе елмайды, к?зл?ре эн?е кебек ялтырап китте. Ниг?? Ч?нки “?ни” диг?н с?з бел?н а?а ирт?нге с?гать тагы да матуррак булып китте. Аны? к??еле татлы хисл?р бел?н тулды.
    ?ни.. .Нинди олы с?з бу!
    Кеше ?з гомере?д? шул с?зне нич?м?-нич? кабат ?йт? ик?н? ?йтк?н саен, с?з я?адан-я?а м?гън? алып кил?. Ана шул бер с?зд?н сине? шатлыгы?ны да, кайгы?ны да, уйлары?ны да бел?. Алай гына да т?гел, ана бу с?з аша сине? й?р?ге?не к?р?. ?йе, к?р?. Ч?нки, “?ни” диг?н с?з ул ?зе й?р?кт? туа. ? й?р?кт?н чыккан с?з й?р?кк? барып кер?. ?ни дип ?йтте?ме, син инде к?чле д?, син инде б?хетле д?!
    ??ркемг? ?з ?нисе д?ньядагы и? кадерле кеше булган кебек, ми?а да ?з ?нием ? кадерлел?рд?н д? и? кадерлесе. Барлык балаларныкы кебек, минем д? телем “?ни” с?зе бел?н ачылган. ?ниемне? йомшак куллары, ягымлы тавышы, мо?лы ?ырлары безг? шатлык китер?. “?нием” дип энд?ш? ген? аз ?ле ?нил?рг?. К?бр?к булышырга, йорт эшл?ренд? кул арасына керерг? кир?к. Аздан да к??елл?ре булып куя бит аларны?.
    ?ни безне (абыем бел?н мине) бик ярата, тигез к?р?. Ул безг? т?мле-т?мле ризыклар пешер?, кичен назлап йоклата, ? ирт?н “кызым” диеп с?еп уята. Ярый ?ле, ?нием, ян?ш?мд? син бар! К?нн?рем син булганга аяз, т?нн?рем ай-йолдызлы якты. Салкыннарда к??ел ?ылы?ны биреп ?ылытасы?, безне? ?чен ял димисе?, ??рвакыт хезм?т ит?се?.
    “Балачак ? шук чак”, дил?р. Безне? д? т?рле чакларыбыз булгалыйдыр, ?нием. Зин?ар ?чен, безне кичер? к?р. Син безне кешел?рг? карата ш?фкатьле, ягымлы булырга, ??ркемг? ярд?м кулын сузарга ?зер торырлык иттереп ?стерерг? тырышасы?. Р?хм?т, ?нием, барысы ?чен д? зур р?хм?т! Бирг?н ки??шл?ре? тормыш итк?нд? юлдаш булсалар иде. Озын гомерле булып, безне? у?ышларыбызга с?енеп озак яш?с?? иде, ?нием!
    Ташлама, ?нк?й, ташлама
    Мине изге дога?нан.
    Ташласа? изге дога?нан,
    Мин б?хетле булалмам.

  2. Сочинениены   язучы:    Татарстан    Республикасы,    Зеленодол    районы,    Васильево    посёлогында        яш??че,      2  нче   номерлы   м?кт?бене?      6  ,,Б”  сыйныфында   укучы
    Айдынова     Эвелина   Эльдаровна .
    (Укытучы:    Ибра?имова    Альмира      Хамзаевна)
    Сочинение:    ,, Минем     ?нием.”
    Минем    ?ниемне?     исеме  –  Марина.     А?а     утыз    ике    яшь.   Минем   ?нием   лаборант  булып  эшли.    Минем   ?чен    ?нием  –  д?ньядагы   и?   матур    кеше.
    Аны?     к?зл?ре      з??г?р     т?ст?н,     кап – кара     керфекл?р    бел?н    сызылган.      Ч?чл?ре     бик     озын,   кара      т?сле.         Мин       ?ниемне       бик       яратам,      ч?нки      минем     ?чен         аннан      да        кадерлер?к       кеше      юк.       ?нием         бик       оста      ашарга          пешер?.       Д?ньяда        аны?         ризыгыннан        т?млер?к        юктыр.           Мин       начарлык        эшл?с?м       д?,       ул      мине       бик     ярата.    Ул     ??р    кешег?    булышырга   тырыша.      ??р    кеше    ?чен     – ?ни     –  и?    якын   кеше.
    Мин    д?     ?ниемне   и?     яхшы,    и?    матур,    и?   ?йб?т    кеше  дип   шутлыйм.
    А в т о р     с о ч и н е н и я:   А й д ы н о в а      Э в е л и н а   Э л ь д а р о в н а,
    ученица     6  ,,Б”  класса    (русскоязычная   группа)  школы   №  2;
    проживающая      в   Республике   Татарстан,    Зеленодольском   районе,
    п.г.т. Васильево.-    учитель   татарского языка и литературы: Ибрагимова  Альмира   Хамзаевна.
    Сочинение,,Моя   мама.”
    Мою     маму    зовут    –   М а р и н а.    Ей    32  года.     Она     работает   лаборантом.   Для   меня  моя  мама   – в   мире    самый    красивый   человек.
    Её       голубоватые        глаза        очерчены     чёрными-чёрными    бровями
    Волосы    очень    длинные,    чёрного     цвета .    Я    свою    маму    очень   люблю,   для     меня    нет    ближе    человека.    Мама     очень    вкусно    готовит.   В    мире  нет   ещё     вкуснее     пищи.    Даже    если   я    сделаю    что-то     плохо,       она      меня    всё  равно  любит.  Она   каждому   хочет   помочь.    Для   каждого  –  мама-  самый   близкий   человек.
    Я  тоже   считаю   свою  маму  -самой   красивой,  самой   хорошей.
    С о ч и н е н и е н ы        я з у ч ы:          Татарстан        Республикасы,       Зеленодол     районы,     Васильево     посёлогыны?      2 нче  номерлы  м?кт?бене?   6  ,,Б”  сыйныфта    укучы:    Д у н и н       К и р и л л       Э д у а р д о в и ч.
    (Укытучы:      Ибра?имова      Альмира      Хамзаевна)
    (Автор   сочинения:    ученик     школы   №2       РТ,    Зеленодольского  района,                          п г т    Васильево :   Дунин   Кирилл   Эдуардович  –        учитель:
    Ибрагимова   Альмира   Хамзаевна)
    Т у г а н         т е л е м.
    Минем    туган    телем  –  рус   теле.     Л?кин    татар     телен   ??м    инглиз   телен    д?      ?йр?нерг?     кир?к.       Туган   тел –  матур     ??м  и?   якын  тел.     ??р   кеше   ?з   туган  теленд?   уйлый.      Кеше    туган   телен    х?теренд?     калдырырга   тели.   Туган   теле  ??р   кешег?  бик  кир?к,    ч?нки    ул   туган   теленд?    аралаша.
    ?з   телен   белм?г?н   кеше,   ?з   Ватанын   да  белм?с.
    Мой    родной    язык  –   русский    язык.     Но    и    татарский    язык,     и   англййский    язык      надо    изучать.      Родной     язык  –  самый   близкий  язык.   Каждый   человек  думает   на   своём   родном   языке.      Родной   язык     нужен   каждому  человеку,    потому  что   он  на  нём  общается.
    Человек  не  знающий   своего  родного  языка,   не  знает   своей  Родины.
    Ученица    8  ,,В”   класса,    школы   №  2,   п г т   Васильево,   Зеленодольского  района,   Р Т  –  Шакирова   Эльвира   Гафисовна.
    (  учитель –  Ибрагимова   Альмира   Хамзаевна)
    М и н е м     ? б и е м.
    Минем     ?биемне?     исеме-     ??мил?.      Ул  –    Яшел    ?з?нд?     яши.     ?бием?    илле  бер  яшь   тулды.
    Ул    бик   матур!    Минем  ?бием   инженер   булып   эшл?г?н,    х?зер   ул  пенсияд?.        Ул      мине     бик      ярата.      ?бием       бик     к?п     китаплар  укый,   серл?шерг?     ярата.       Ул   –    тыныч       холыклы,      ихтирамлы,       гадел      ??м т?земле.      ?бием    мине    ??рвакыт     а?лый,    бик     т?мле     итеп     ?зерли.    Шулай    ук  –   ул     бик    акыллы,   ч?нки     бик     к?п    итеп     укый.
    Аны?    дуслары   да    ?бием    кебек      ?йб?т    кешел?р.
    (Моя    бабушка.)
    Мою     бабушку    зовут  –  Джамиля.      Она    живёт    в   Зеленодольске.    Бабушке   –  пятьдесят   один  год.
    Она     очень   красивая.      Моя    бабушка   работала   инженером,    сейчас   она   на  пенсии.    Она   меня   очень  сильно   любит.    Она    со   спокойным   характером,     простая   и   терпеливая.   Бабушка   всегда   меня    понимает,     очень    вкусно    готовит.   Также    она    очень   умная,    потому   что   много   читает.
    Подруги    у    неё    такие   же    хорошие,     как   она    сама.

  3. ?нк?й тетк?н йондай Карлар коела к?кт?н. К?зл?ремне йомам, К?рм?мме дип, Кабат шул ук т?шне… Роберт ?хм?т?анов ?нк?й, ?ни, н?н?, ин?й… Си?а балалары? нинди ген? исемн?р бел?н энд?шм?сен, эчт?леге? бер ?к кала бир?. Син — Ана! К?кр?к с?тен имезеп ?стерг?н, т?нн?рен, безне? ?чен борчылып, бер ген? мизгелг? д? керфек какмаган Ана. Мен? син, т?мле ризыклар пешереп, татлы ч?йл?р ясагач, безне ?ст?л янына д?ш?се?. ?зе? к?п вакыт утырмыйсы? да. К?зе?д? — с?енеч чаткылары. Яратып, т?мл?п ашавыбызны к?реп, балаларча беркатлылык бел?н шатланасы?. Гел эшл?п юрырга гына к?некк?н куллары?ны, кая куярга белмич?, ?ле алъяпкыч ит?ген?, ?ле бер-берсен? яшер?се?. Кышкы чишм?л?рне? салкын суында керл?р чайкаган куллар ул. Ид?н юган, с?д?ф таккан, ш?л, оек б?йл?г?н куллар… Кичл?рен, кечкен? пыялалы к?злеге?не борын очына элеп аласы? да газета караштырасы?. Шуннан бер-бер яхшы с?з, гыйбр?тле вакыйга тапса?, безг? д? укып калырга ашыгасы?. Андагы юлларда к?лке с?зл?р язылганда, иренн?ре?не? ??елеп китк?нен к?р?м мин. Син кычкырып к?л? д? белмисе?дер шикелле. Юк, бел?се?. ?д?псез булып к?рен?се?, безне эшебезд?н б?л?се? килми. Мен? син, вак-вак атлап, т?р якка узасы?. Мин, ?зе?н?н яшереп кен?, ??р х?р?к?те?не, ??р ымы?ны к?з?т?м. Ачык ишек аркылы т?р?з т?бенд?ге г?лл?р янына килг?не?не к?р?м. Киб? башлаган яфракларны кайчы бел?н сак кына кисеп аласы?. Т?пл?рен тотып-тотып карыйсы? да баш чайкап куйгандай ит?се?. Туфраклары катыбрак китк?н, тамырлары кысылгандыр, дип борчыласы?мы син? ?ылы ?йд? сусын аладыр дисе?ме? Кайбер г?лл?р турысында озаграк тукталып торасы?. Ал ч?ч?кле тамчы г?ле — сине? яшьлеге? хатир?семе? Аны ниг? башкаларыннан ныграк яратасы? син, ?ни? Яран г?ле д?, рауза г?ле д? бик якындыр, ахрысы… Яфрак-парын ирк?л?п, ?ылы сулышы?ны ?реп куймас иде?. И ?ни… Без д? — ?зе? кебек. Ни д?р???д? яратуыбызны с?зл?р бел?н ?йт? д? алмыйбыз. Т?не?, ?аны? ?шег?нд?, ??рвакыт яны?да да булмыйбыз. ?мма к??елд?н нурлы й?зе?не? сур?те ?уелмый. Арган куллары?а х?л керт?се, агара башлаган ч?чл?ре?н?н сыйпыйсы, безне яраткан к?зл?ре?н?н ?б?се иде. Син т?рбил?г?н тыйнаклык кына ?н? шул тел?кл?рне тыеп тора, ?мма, ничек булса да, й?р?кт?н ташыган с?ю хисен сиздер?се кил?.
    ну вот както так

  4. сочинение на татарском про маму!

    Ответы:

    ?нк?й тетк?н йондай Карлар коела к?кт?н. К?зл?ремне йомам, К?рм?мме дип, Кабат шул ук т?шне… Роберт ?хм?т?анов ?нк?й, ?ни, н?н?, ин?й… Си?а балалары? нинди ген? исемн?р бел?н энд?шм?сен, эчт?леге? бер ?к кала бир?. Син — Ана! К?кр?к с?тен имезеп ?стерг?н, т?нн?рен, безне? ?чен борчылып, бер ген? мизгелг? д? керфек какмаган Ана. Мен? син, т?мле ризыклар пешереп, татлы ч?йл?р ясагач, безне ?ст?л янына д?ш?се?. ?зе? к?п вакыт утырмыйсы? да. К?зе?д? — с?енеч чаткылары. Яратып, т?мл?п ашавыбызны к?реп, балаларча беркатлылык бел?н шатланасы?. Гел эшл?п юрырга гына к?некк?н куллары?ны, кая куярга белмич?, ?ле алъяпкыч ит?ген?, ?ле бер-берсен? яшер?се?. Кышкы чишм?л?рне? салкын суында керл?р чайкаган куллар ул. Ид?н юган, с?д?ф таккан, ш?л, оек б?йл?г?н куллар… Кичл?рен, кечкен? пыялалы к?злеге?не борын очына элеп аласы? да газета караштырасы?. Шуннан бер-бер яхшы с?з, гыйбр?тле вакыйга тапса?, безг? д? укып калырга ашыгасы?. Андагы юлларда к?лке с?зл?р язылганда, иренн?ре?не? ??елеп китк?нен к?р?м мин. Син кычкырып к?л? д? белмисе?дер шикелле. Юк, бел?се?. ?д?псез булып к?рен?се?, безне эшебезд?н б?л?се? килми. Мен? син, вак-вак атлап, т?р якка узасы?. Мин, ?зе?н?н яшереп кен?, ??р х?р?к?те?не, ??р ымы?ны к?з?т?м. Ачык ишек аркылы т?р?з т?бенд?ге г?лл?р янына килг?не?не к?р?м. Киб? башлаган яфракларны кайчы бел?н сак кына кисеп аласы?. Т?пл?рен тотып-тотып карыйсы? да баш чайкап куйгандай ит?се?. Туфраклары катыбрак китк?н, тамырлары кысылгандыр, дип борчыласы?мы син? ?ылы ?йд? сусын аладыр дисе?ме? Кайбер г?лл?р турысында озаграк тукталып торасы?. Ал ч?ч?кле тамчы г?ле — сине? яшьлеге? хатир?семе? Аны ниг? башкаларыннан ныграк яратасы? син, ?ни? Яран г?ле д?, рауза г?ле д? бик якындыр, ахрысы… Яфрак-парын ирк?л?п, ?ылы сулышы?ны ?реп куймас иде?. И ?ни… Без д? — ?зе? кебек. Ни д?р???д? яратуыбызны с?зл?р бел?н ?йт? д? алмыйбыз. Т?не?, ?аны? ?шег?нд?, ??рвакыт яны?да да булмыйбыз. ?мма к??елд?н нурлы й?зе?не? сур?те ?уелмый. Арган куллары?а х?л керт?се, агара башлаган ч?чл?ре?н?н сыйпыйсы, безне яраткан к?зл?ре?н?н ?б?се иде. Син т?рбил?г?н тыйнаклык кына ?н? шул тел?кл?рне тыеп тора, ?мма, ничек булса да, й?р?кт?н ташыган с?ю хисен сиздер?се кил?.

  5. ?нк?й тетк?н йондай Карлар коела к?кт?н. К?зл?ремне йомам, К?рм?мме дип, Кабат шул ук т?шне… Роберт ?хм?т?анов ?нк?й, ?ни, н?н?, ин?й… Си?а балалары? нинди ген? исемн?р бел?н энд?шм?сен, эчт?леге? бер ?к кала бир?. Син — Ана! К?кр?к с?тен имезеп ?стерг?н, т?нн?рен, безне? ?чен борчылып, бер ген? мизгелг? д? керфек какмаган Ана. Мен? син, т?мле ризыклар пешереп, татлы ч?йл?р ясагач, безне ?ст?л янына д?ш?се?. ?зе? к?п вакыт утырмыйсы? да. К?зе?д? — с?енеч чаткылары. Яратып, т?мл?п ашавыбызны к?реп, балаларча беркатлылык бел?н шатланасы?. Гел эшл?п юрырга гына к?некк?н куллары?ны, кая куярга белмич?, ?ле алъяпкыч ит?ген?, ?ле бер-берсен? яшер?се?. Кышкы чишм?л?рне? салкын суында керл?р чайкаган куллар ул. Ид?н юган, с?д?ф таккан, ш?л, оек б?йл?г?н куллар… Кичл?рен, кечкен? пыялалы к?злеге?не борын очына элеп аласы? да газета караштырасы?. Шуннан бер-бер яхшы с?з, гыйбр?тле вакыйга тапса?, безг? д? укып калырга ашыгасы?. Андагы юлларда к?лке с?зл?р язылганда, иренн?ре?не? ??елеп китк?нен к?р?м мин. Син кычкырып к?л? д? белмисе?дер шикелле. Юк, бел?се?. ?д?псез булып к?рен?се?, безне эшебезд?н б?л?се? килми. Мен? син, вак-вак атлап, т?р якка узасы?. Мин, ?зе?н?н яшереп кен?, ??р х?р?к?те?не, ??р ымы?ны к?з?т?м. Ачык ишек аркылы т?р?з т?бенд?ге г?лл?р янына килг?не?не к?р?м. Киб? башлаган яфракларны кайчы бел?н сак кына кисеп аласы?. Т?пл?рен тотып-тотып карыйсы? да баш чайкап куйгандай ит?се?. Туфраклары катыбрак китк?н, тамырлары кысылгандыр, дип борчыласы?мы син? ?ылы ?йд? сусын аладыр дисе?ме? Кайбер г?лл?р турысында озаграк тукталып торасы?. Ал ч?ч?кле тамчы г?ле — сине? яшьлеге? хатир?семе? Аны ниг? башкаларыннан ныграк яратасы? син, ?ни? Яран г?ле д?, рауза г?ле д? бик якындыр, ахрысы… Яфрак-парын ирк?л?п, ?ылы сулышы?ны ?реп куймас иде?. И ?ни… Без д? — ?зе? кебек. Ни д?р???д? яратуыбызны с?зл?р бел?н ?йт? д? алмыйбыз. Т?не?, ?аны? ?шег?нд?, ??рвакыт яны?да да булмыйбыз. ?мма к??елд?н нурлы й?зе?не? сур?те ?уелмый. Арган куллары?а х?л керт?се, агара башлаган ч?чл?ре?н?н сыйпыйсы, безне яраткан к?зл?ре?н?н ?б?се иде. Син т?рбил?г?н тыйнаклык кына ?н? шул тел?кл?рне тыеп тора, ?мма, ничек булса да, й?р?кт?н ташыган с?ю хисен сиздер?се кил?.

  6. Китап — и? акыллы ки??шчел?рне? берсе. Китап ??р кешег? хезм?тт? булыша, ул кешел?рне б?лад?н коткара, тормышны танып белерг? ?йр?т?. Китап кешег? ?с?рг? ??м халыкны? а?ын баетырга м?мкинлек бир?. Бала чакта китап укудан да к??елле н?рс? юктыр. Бигр?к т? ул китапта си?а таныш х?лл?р турында язылган булса, аны кат-кат укыйсы, алар турында ипт?шл?ре?? с?йлисе, шигырьл?рен к??елд?н ятлыйсы кил?. Андый китаплар — безне бала чактан зур тормышка озатып калучы, гомер буе х?терд? я?арып торучы и? якын дусларыбыз, ??р кеше китапны ?зене? и? якын дусты итеп к?р?. Китап — канатлы ул! Китап, ?зене? канатына утыртып, сине ме? елга артка илтеп ташлый, яис? ул кешене й?з елга алга алып кит?. Китап — ?н? шундый мог?изалы н?рс? ул. «Китап — бакча, андагы язулар — шул бакчаны? г?лл?ре», — ди К. Насыйри. Кем укымый, шул берн?рс? турында да уйламый. Белем алуны? и? яхшы юлы — уку. Тиенн?рд?н сумнар ?ыелгандай, укылган б?ртекл?рд?н белем туплана. Китап — белем чишм?се. Китап — безне? заманны? тормышы. Китап — бер буынны? икенче буынга рухи васыяте, гомерне? со?гы чиген? ?итк?н аксакалны? я?а гына яши башлаган кешег? ки??ше. Китап битл?ре, керфекл?р кебек, к?зне ачалар. Китап — ки??шче? сине?, Дусты?, ярд?мче? сине?. Ул х?рм?тк? бик хаклы, Кадерл? син китапны.

Добавить комментарий

Ваш e-mail не будет опубликован. Обязательные поля помечены *