Сочинение на тему язык на татарском языке

7 вариантов

  1. Инша / Укытучым??н?рл?р бик к?п, аларны? т?рле ??м кызыклы булуы турында ??ркем бел?. Л?кин бу ??н?рл?рг? ?йр?т?чел?р кемн?р со?? ?йе, училище, техникум, институт, университет диг?н уку йортлары бар. ? аларга кад?р укый торган белем йорты ? м?кт?п. Балалар ?иде яшь тулгач, м?кт?пк? кил?л?р. Мен? шушыннан башлана инде ??н?р иял?рене? тамыры. ? шушы яшь, ныгымаган тамырларга су сиб?че кешел?р ? укытучылар. Алар бу тамырларны ныгыта ??м зур агач булып ?с?рг? булыша. Минем ?йт?се килг?н с?зем д? шушы кешел?рне? берсе турында.
    Ул ? минем укытучым. Аны? мине беренче тапкыр каршы алуы б?генгед?й х?теремд?. ?йтк?н с?зл?ре ?ле д? колагымда я?гырап тора: “Ис?нме, матурым, без сине яратабыз”.
    Ул ? бик ?йб?т укытучы. Гадел ??м т?земле, тыныч ??м ягымлы. Безне ярата ??м безне? ?йб?т булуыбызны тели. Безне? у?ышларга с?ен?, кайгыларыбызны уртаклаша.
    Д?ресл?рне д? бик к??елле итеп ?тк?р? ул. А?ламаган темаларны кат-кат а?латырга да вакытын кызганмый. Аны? белм?г?н н?рс?се юк, б?тен сорауларга да ?авап таба. ??рберебезне? х?лен? кер? бел?.
    Без м?кт?п тормышындагы ??рбер эшк? катнашабыз ??м югары урыннар яулыйбыз. Мо?а да безне укытучыбыз ?зерли. Нинди ген? кызыклы уеннар уйлап чыгармый ул. Укытучы гына т?гел, ? артист та, язучы да!
    Укытучы мен? шундый оста ??н?р иясе ик?н ул! Мин укытучымны бик яратам!

  2. Примерное сочинение-рассуждение (на татарском языке) на актуальные проблемы в нашей жизни – алкоголь, наркотики.
    “Матурлык д?ньяны коткарыр”, -дил?р. Минемч?, и? матур кешел?р – балалар. Без гаил?д?, м?кт?пт? т?рбиял?н?без. ? м?кт?п ул – д?нья­га, тормышка караш формалаша торган и? изге урын.
    Бала беренче тапкыр м?кт?п­к? килг?ч ?зен? дуслар таба, алар бел?н аралаша. Еллар утк?н саен ул акыл, т??риб? туплый.Аны? тор­мышка ?з карашы, ??р н?рс?г? ?з фикере барлыкка кил?.
    Л?кин кешел?р табигать тара­фыннан шундый т?рле итеп яра­тылганнар. Холык-фигыльл?ре, кы­яф?тл?ре, социаль х?лл?ре, д?ньяга карашлары бел?н кешел?р бер-бер­л?ренн?н шактый аерыла.
    Безне? арада да т?рлел?ре бар. Дин юлына кереп китк?н, с?ла­м?т яш?? р?веше алып барган, акыллы, белемле яшьл?р бел?н бер- р?тт?н начар гад?тл?рг? иярг?нн?­ре д? бик к?п.
    Мине бигр?к т? наркомания диг?н зур аф?т борчый. Элек без бу турыда телевизордан к?реп, газета-жуналлардан укып белдек. «Ярый ?ле безд? юк бу чир», дип уйлый идек.
    К?пл?р наркотик кармагына бик тиз эл?г?. Бу баткаклыкка кереп баткач кына алар аны? нинди кур­кыныч ик?нен а?лыйлар. Алар инде беркайчан да с?лам?т, ирекле була алмыйлар. Кеше ?зене? наркоман ик?нен а?лаганда бик со? була инде. Л?кин чын наркоманнар да ?зл?рен наркоман итеп танырга тел?мил?р. Алар язмышларына буйсынып, тор­мыш ?чен к?р?шс?л?р, ?зл?ре ?чен яхшырак булыр иде.
    Эн? бел?н бит ?ле СПИД вирусы да дус. К?п наркоманнар ВИЧ ин­фекцияле була ик?н.ВИЧ инфекцияле наркоман ана­лардан з?гыйфь балалар туа, к?пме кешел?р наркоман туганнары ?чен газап чиг?. Бу турыда  газеталарда бик  к?п файдалы материаллар бар.   Бу м?кал?л?рд? к?п т?рле файдалы ки??шл?р, гыйбр?тле вакыйгалар бел?н та­нышырга  була.Шушы газеталарда м?кал?л?рне,хатларны укыгач ,мин аларны? геройлары ис?нме,т?гелме ик?нлеге турында уйлыйм. Алар кайчандыр  безне? арада яш?г?н кешел?р бит.Аларны? язганнары – наркомания д?ньясында аяк басканарны? уртак язмышы . Мин ?зем? андый язмыш тел?мим .
    Бер??л?р л?зз?тне, р?х?тлекне шул наркотиклардан, т?м?кед?н, алкогольле эчемлекл?рд?н алсалар, яхшы, т?рбияле кешел?р р?х?тлек­не, л?зз?тне тормышта, яш?ешт? к?р?л?р. Бала ?зене? гаил?сенд?, ян?ш?д? ?ти- ?нисе, туганнары. Ул алар бел?н к??елле с?йл?ш?, ??г?м? кора. Ял к?нн?ренд? берг?л?шеп табигать кочагына чыгып кер?, тир?-якны к?з?т?, гаил? берлеген д? сакларга ярд?м ит? бит. ?йе, х?зер ?ти-?нил?рне? вакыты бик к?п т?гел, к?бесенч? ул юк та ?ле. Гаил? ?ылысы ??р кешег? р?х?тлек, л?зз?т бир?. ?йтик, бала м?кт?пт? дуслары бел?н аралаша, белем ала. ?леге дустына м?гал?м? кешег? р?х?тлек, л?зз?т бирмиме­ни? ?лб?тт?, бир?. Бары ?зе?не? рухи ныклыгы?ны саклаган х?лд?, тормышны? ??р мизгеленн?н ях­шылык кына эзл?рг? кир?к.
    Тормыш гел р?х?тт?н, яхшылык­лардан гына тормый. Л?кин бер­н?рс? д? гомерлек т?гел, авырлык­лар вакытлыча гына. Аларны ихтыяр к?чен саклаган х?лд?, сабыр итеп ?тк?реп ?иб?р? белерг? кир?к. ?г?р д? кеше ?зен? начар гад?т­не юлдаш ит? ик?н, авырлыклар ?т?р, ? ?леге начар гад?т кешед? калыр. Тормышны? матур, с?енеч­ле мизгелл?рен кеше тулысынча кабул ит? алмый. Ул инде начар гад?т баткаклыгында. Бары тик ?леге сазга килеп эл?кк?ч кен? кеше ?зене? кайда ик?нлеген а?лый. Л?­кин со? була. Мондый х?лд? калмас ?чен ?ти-?нил?ребез, укытучыларыбыз безне тормышка ?зерлил?р, зарарлы гад?тл?рд?н саклыйлар. Алар безг? б?хетле яш?? серл?рен ?йр?т?че чын дусларыбыз, ки??шчел?ребез.
    Мен? шушындый ?ти ??м ?нил?р, укытучы­лар булганда, ??р бала файдалы эшл?р бел?н ген? ш?гыльл?нер, на­чарлыклар, зарарлы гад?тл?р без­не читл?теп ?т?р, дим мин. Б?тен д?ньяда яман чирл?рне, зарарлы гад?тл?рне бетер? – ??ркемне? изге бурычы, ??р бала, ??р ?лк?н кеше к?р?шк? кушылса ??м ?зе д? яхшы ?рн?к к?рс?тс?, без мо?а иреш?ч?к­без.
    Барысы да ?зебезне? кулда.

  3. Табигать – туган йортыбыз. Табигать ул – безне? ?йл?н? – тир?без. Кояш, болыт, су, таш, ?семлекл?р, хайваннар – барысы да безне чолгап алган тир?лек – табигать дип атала. ??р ?ир й?зенд? гомер итк?н кеше ?зен? кир?кле ?йберл?рне табигатьт?н ала. Кеше иген, яшелч?, ?ил?к – ?имеш ?стер?, терлек, кош – корт ?рчет?. ?зен? яш?? ?чен у?айлы шартлар тудыра. Елга – к?лл?рд?н балык тота, урманнардагы ?ил?к – ?имешен, агачын файдалана. ?зл?рен? азык туплый. Табигатьебез аллы – г?лле ч?ч?кл?рг? к?мелеп утыручы болын – кырлары, чишм?л?рд?н челтер?п аккан саф, чиста сулары, к?мешт?й саф сулы к?лл?ре, кечкен? ген? инешт?н башлап, зур елгага таба ыргылучы елгачыклары бел?н бай. Табигать – ул безне яш?т?че д?, терелт?че д?, д?ньяны танырга ?йр?т?че д?. Без табигатьне? ??р ел фасылына сокланып, саклап, кадерл?п, яшеллекк? ??м матур ч?ч?кл?рг? к?меп, зыян китермич? ?з туган йортыбыз итеп кадерл?п яш?терг? тиешбез. Табигать матурлыгы – ул безне? матурлык. Кызганычка каршы, б?генге кешелек табигатьне? кадерен белеп бетерми. Табигатьебезне? чиста сулы елга – к?лл?рен пычрату, очсыз – кырыйсыз урманнарын бер м?гън?сез кисеп бетер?, химия заводларны? агулы газлары бел?н чиста ?авабызны бозу, урамнардагы ч?п – чарларны? ??елеп ятуы к??елл?рне тетр?ндер?. Моны булдырмау – ул безне? изге бурычыбыз. Мен? ямьле яз ?итте. Кыя таулардан ташулар ага башлады, урамнарда ташланып калынган ч?п – чарлар кар астыннан калкый башладылар. Берк?нне безне укытучыбыз, м?кт?п тир?сен ч?п – чардан арындыру максаты бел?н, урамга алып чыкты. Чыккан идек, анда н?рс? ген? юк? ! Анда к?газь калдыклары, т?м?ке ч?пл?ре, шеш? савытлары ??м башкалар. Шушы ташландык ?йберл?рне к?реп га??пл?неп т? куйдым. Шуны? х?тле кешене? т?ртипсезлеге, ?ыйнаксызлыгы, ?д?псезлеге борчый мине. М?кт?п тир?сен ч?п – чарлардан арындыргач, укытучыбыз бел?н сыйныфка кереп, табигатьне? кадерен бел?, аны чиса тоту турында кызыклы ??м кир?кле м?гъл?матлар тупладык. Бернич? кис?т? бел?н язылган фикеремне д? ?йтеп ?т?сем кил?: Урман, болын, сулык, к?лл?рне пычратма, ч?п ташлама, тел?с? кайда учак якма! Агачларны р?хс?тсез кисм?, ботакларын сындырма, ?л?нн?рне тамыры бел?н йолкыма! Табигать байлыкларын кир?генн?н артык кулланма! Табигатьебезг? зыян салучыларга юл куймыйк. Аны ?з туган йортыбыз итеп саклыйк, яклыйк ??м матурлыгына, иркен саф ?авасына, елга – к?лл?рен? игътибарсыз калмыйк. Табигать ул – безне ашата, эчерт?, киендер?, с?лам?тлекне саклый. ?зебезне? кылган эшл?ребез ?чен х?зер д?, кил?ч?к буыннар алдында да ?аваплы ик?нлегебезне тоеп яшик.

  4. 4
    Текст добавил: Наглый романтик

    Сколько жили в мире люди, столько они поддерживали эти традиции, а кроме этого создавали новые. Такие, как, например, традиция уважения к старшим. И мне кажется, что появилась она как-то сама по себе, просто на протяжении общения.Взрослых нужно уважатьУважение к старшим не является каким-то ритуалом, который повторяется только несколько раз в год. Мы должны поддерживать ее каждый день. Я не имею ввиду, что надо твердить своим родителям, бабушкам и дедушкам, что мы их уважаем, ведь слова – это только слова. А слова надо подкреплять действиями. И как же доказать старшим, что мы их действительно уважаем? Очень ли это тяжело? Много ли усилий надо к этому прибавить? По моему мнению, это совсем не тяжело и не нуждается в почти никаких усилиях. Лишь немного. Совсем не тяжело уступить место в трамвае или троллейбусе. Но это уже и есть знак уважения к старшим. Постоять совсем не тяжело, а вот бабушке посидеть приятно будет. Этот поступок – мелочь, но он показывает, воспитанный человек, или нет. Мальчик, который петухом сидит в переполненном автобусе, а рядом стоит утомленная бабушка, совсем не вызывает уважения. А иногда бывает и так, что она просит его уступить место, а мальчик отвечает отказом. Это, на мой взгляд, уже совсем хамство!Кроме этого, надо всегда быть вежливыми. Если хочется что-то попросить, надо сказать «пожалуйста», а когда получаешь то, что хотел, надо поблагодарить. Нельзя повышать голос на взрослых. Это будет просто непристойно. Мы не всегда согласны с ними, но все же надо сдерживаться. Если к тебе обращается кто-то из взрослых, то всегда надо выслушать, не перебивая, а уже потом высказывать свою мысль. Так как невежливо будет влезать, или еще хуже, канючить или кричать. Если я не согласен с мысленным взором старших, то говорю это спокойно, без вопля и гама. Хотя иногда так хочется вспылить, я стараюсь сдерживаться. Неуважением также будет влезать в разговор взрослых, а если все же очень хочется сказать что-то, надо сначала извиниться за вмешательство, а уже потом говорить. Существуют и другие правила, что касаются общения. К людям, которые занимают в твоей жизни разные места, надо и обращаться по-разному. Если это учительница или незнакомый человек, надо называть ее на Вы, так как называть на ты можно только ближайших людей, которые старше тебя: маму, отца, бабушку или дедушку. А тетку и других родственников надо величать только на Вы.Все эти правила простые, и их не так уже и много, поэтому я считаю, что именно так должен вести себя каждый.

  5. К?пт?н т?гел б?тен кешелек д?ньясы с?екле шагыйребез, Советлар Союзы Герое Муса ??лилне? зур юбилеен билгел?п ?тте. Барлык халыкларны? с?екле улы Муса ??лилне? исеме тарих битл?рен? алтын х?рефл?р бел?н язылган.
    Шагыйрь Муса ??лил ?зене? б?тен гомерен туган илен?, туган халкына багышлады. Аны? б?тен тормышы — героик тормыш ул. Муса ??лил шигырьл?ренд? туган халкыны? азатлыгы ?чен к?р?шт? ?зен корбан ит?рг? ?зер торган к?р?шче образы тудыра, ?зе д? халык эше ?чен со?гы сулышына кад?р аяусыз к?р?ш?.
    Ул халык эше ?чен к?р?шерг? бирг?н антын ти?д?шсез батырлык, искиткеч ныклык бел?н ?ти, ?з халкыны? азатлыгы ?чен со?гы тамчы канынача сугыша. Г?з?л тормышын ул туган иле ?чен корбан итк?нлеген? нык ышанган х?лд? т?г?лли.
    Батырлык ??м илг? тугрылыкны
    Шушы ?лем бел?н белдерик, —
    ди ул ?зе бел?н берг? тоткынлыкта фашизмга каршы к?р?ш?че Абдулла Алишка.
    Шагыйрь ?зене? со?гы сулышын алганда да ?лемсез батырлык эшл?вен? ышана:
    Туфрак к?м?р т?нне, к?м? алмас
    Ялкынлы ?ыр тулы к??елне.
    «?лем» диеп ?йтеп буламы со?
    ?и?еп ?лг?н мондый ?лемне?
    Муса ??лил ?лемн?н курыкмый, ??м «б?лки мен? шушы ?лем безг? м??ге яш?? китерер» дип горурлана. Туган илд? аларны? хыяллары ч?ч?к атачак, алар шу?а инанганнар ??м шуны? бел?н юанганнар.
    Б?ек Ватан сугышыны? беренче к?нн?ренн?н ?к Муса ??лил Совет Армиясе сафларына баса. Совет халкы кичерг?н зур сынау к?нн?ренд? шагыйрь ?зене? Ватан алдындагы бурычын тулысынча а?лап эш ит?, ?зене? ?ткен кал?мен фашизмны тар-мар ит? ?чен к?р?шт? и? к?чле коралга ?йл?ндер?.
    ?ырым, синд? минем г??д?л?нде
    Илне с?йг?н й?р?к тибешем.
    ?ырым иде антым:
    Яш?с?м д?,
    ?лс?м д? тик туган ил ?чен!
    Шагыйрь совет кешел?рен сугышта да, тылда да тулысынча фашизмга каршы к?р?шерг? чакыра. Б?ек б?релешл?р барган утлы кырларда, фашистлар яудырган туплар астында й?рг?нд?, Муса ??лил ?зене? ?с?рл?ренд? к?перне шартлатып, дошман утыннан ??лак булган партизанны? батырлыгын сур?тли, фашистлар тарафыннан ?терелг?н сабый ?чен со?гы тамчы канына кад?р сугышырга ант бирг?н солдатлар турында ?ырлый. Л?кин Мусага ?и?? языны? ?зен к?рерг? насыйп булмый. 1942 нче елны? июненд? Волхов фронтындагы каты сугышлар вакытында авыр яраланып а?ын ?уя: фашистлар аны ?сир ит?л?р. К?р?шче шагыйрьне? тормышында и? фа?игале ??м героик к?нн?р башлана. Дошманнар бел?н к?р?шт? чыныккан шагыйрь б?тен к?чен? коллык богауларын ?зеп ташларга тырыша. Ул, а?ына кил? бел?н ?к, ?зене? нинди хурлыкка т?ш?ен а?лый, ??м шунда ук, туган илен? м?р???гать итеп, совет солдаты диг?н б?ек исемне аклый алмавы ?чен гафу ?тен?:
    Кичер мине, илем, сине? б?ек
    Исеме? бел?н килеп сугышка,
    Данлы ?лем бел?н к?мелм?дем
    Бу т?немне со?гы сулышта.
    ??лил, совет солдатлары арасында ышанычлы ?сирл?р табып, концлагерьдан к?м?к качу оештыра. Листовкалар, прокламациял?р яза, ?сирл?р арасында тарата. Фашистлар, кулларына к?ренекле татар совет шагыйре эл?кк?нне белеп, Мусаны Берлинга озаталар. Л?кин Муса монда да туктап калмый. Ул немецлар т?къдим итк?н вазифага риза була, ч?нки бу эшт? а?а партизаннар бел?н элемт? урнаштырырга м?мкинлекл?р булачак. Л?кин бер сатлык?ан яшерен оешма серен дошманнарга с?йл?п бир?. ??лилчел?рне каты сак астына алалар. Батыр к?р?шчел?р со?гы с?гатьл?р якынлашуын сиз?л?р. Муса да шигырьл?рен т?рле кешел?рг? тапшыра, аларны туган илен? алып кайтып ?иткер?л?рен ?тен?.
    1944 нче ел, 25 нче август. Бу д??ш?тле к?нне патриот шагыйрь Муса ??лил ??м аны? унбер к?р?шт?шене? тормыш юлына нокта куела. Л?кин бернинди явыз ?лем, бернинди дошман гильотинасы аны безне? арадан алып кит? алмый. Муса ??лил — ?лемсез. Мен? нич? еллар инде ул халык к??еленд? якты бер ?ыр булып яши. ?зене? ?лемсез шигырьл?ренд? яши.
    Тормышым минем мо?лы бер ?ыр иде,
    ?лемем д? я?гырар ?ыр булып.
    Муса ??лил ??м башка к?р?шчел?рне? гомере — героик симфония. Аны? со?гы аккордлары искиткеч! Бер м??аб?т ??м тарихи мо? булып я?гырый. Ул кешел?рне? ?анын тетр?т? ??м сугыш кырында туган ?ырларны? ??рвакыт сугышчан сафта калуы турында с?йли.
    Муса ??лил — патриот шагыйрь. Халкыбызны? олы ?анлы батыр улын, б?ек гражданинын б?тен прогрессив кешелек зур ихтирам бел?н телг? ала.
    Каны? бел?н язган ?ырлары?ны
    Тетр?п укый сине б?тен ?ир,
    Буыннардан буыннарга килер,
    М??ге ?лм?с, Муса, сине? ?ыр!
    ??лил кебек ватанп?рв?р ?чен моннан да зуррак б?л?кне? булуы м?мкинме ик?н? ??лил турында нинди ген? матур с?зл?р ?йтс?? д?, аз булыр кебек. Бары тик аны? ?зене? с?зл?ре бел?н ?йт?се кил?:
    Эш к?рс?тк?н ирне ил онытмас,
    Каберен? эзне суытмас.

  6. Инша / Ана — б?ек исем, Н?рс? ?ит? ана булуга!
    «?ни» диеп язып куйдым
    Я?а яуган ак карга.
    Таптамагыз, ?ич ярамый
    «?ни» с?зен таптарга.
    З. Туфайлова.
    ?йе, Ана — ул д?ньяда и? б?ек кеше. Бик к?п к?ренекле ш?хесл?рне, галимн?рне, укытучылар, табибларны ана тудырган. Ана баланы тугыз ай буе ?зене? карынында к?т?реп й?рт?, тудыра, бала тугач, ул а?а ?зене? к?кр?к с?тен имезеп, т?н йокыларын калдырып ?стер?. Кичл?рен баласына бишек ?ырлары ?ырлый, ?киятл?р с?йли.
    Бала ?с?, м?кт?пк? й?ри башлый. Ана а?а д?ресл?рен ?зерл?рг? булыша, йорт эшл?рен карарга, пешеренерг?, чиг?рг?-б?йл?рг?, ?з-?зен тотарга, кешел?р бел?н матур, ягымлы итеп с?йл?шерг? ?йр?т?. Бала ?сеп кеше була. ??м ?з баласын шулай ук т?рбияли, бар к?чен, энергиясен баласын ?стер?г? бир?. Бер к?нне карый, аны? ?нисе д? баласы кебек ?к т?рбияг? мохта? ик?н бит. Мен? шушы вакыйга, шушы проблема кешел?рне икег? аера да инде: кайберл?ре гомере буе ?ти-?нисен? р?хм?тле булып, ?зен? булган х?рм?тне, т?рбияне аларга да к?рс?т?, аларны? фатихасын ала, ? кайберл?ре ис? моны кир?к санамый, ?аман д?нья кууын бел?. Б?лки оныта торганнардыр, ана р?н?еше бетми бит ул, гомер буена эз?рлекли.
    Бик к?п язучыларыбыз ?зл?рене? ?с?рл?ренд? Ана образын чагылдыралар. М?с?л?н, ?мирхан Еникине? «?йтелм?г?н васыять», Туфан Ми?нуллинны? «?нил?р ??м б?бил?р», Муса ??лилне? «Ана б?йр?ме», Р?шид? ?и?аншинаны? «Улларым» спектакльл?ренд? бу бик ачык чагыла.
    ?мирхан Еникине? «?йтелм?г?н васыят» е Акъ?би ??м аны? уллары, кызлары ??м оныклары турында. Акъ?би авылда яши. Олыгаеп, ?зе ген? яш?ве авырайгач, балалары ш???рг? алып кил?л?р. Бик каты авырый башлагач, аны шифахан?г? салалар ??м ул анда ?ан бир?. Бик тел?с? д?, ул васыятен д? ?йт? алмыйча кала: аны ты?лап торырга беркемне? д? вакыты табылмый. Шулай итеп, ап-ак к?фенлекк? т?реп, м?селманча к?м? урынына, ананы р?н?етеп, с?зен? колак салмыйча, гробта к?меп куялар.
    Шулай ук Туфан Ми?нуллинны? «?нил?р ??м б?бил?р» пьесасы бел?н д? таныш булмаган кеше юктыр. Биред? д?рт хатын — д?рт язмыш: ун?ченче баласын ш???рд? тудырырга дип килг?н эчкерсез, олы ?анлы Г?лфин?, ?иде ел буена к?теп алган баласын тапкан чиб?р Валентина, бала назын татып карыйсы, бала т?рбиялисе килг?н, ?зен ямьсез дип санаса да, эчке д?ньясы бик матур булган Алтынч?ч ??м бу заманны? шыксыз «инвалиды» — баласын ?зен? алырга тел?м?г?н Дилемма. Хатыннар балаларын ?ле ген? тапканнар, й?р?к пар?л?рен? карап туймыйлар, бик кадерл?п тотып имез?л?р, кулларында ирк?л?п йоклаталар. ? мен? баласын табып та, алырга тел?м?г?н Дилемманы к??ел ?ич кабул итми. А?а карата н?фр?т уяна. Ана булуны? никад?р изге, олы хис ик?нен а?ламавына, салкынлыгына, дорфалыгына, ?з ?нисен? карата тупас булуына шаккатырсы?. Ирексезд?н аны? кечкен? нарасыен ??лли башлыйсы?, аны? кил?ч?ге куркыта. Ул беркайчан да ана назын татымаска, к?переп торган иренн?ренн?н агыза-агыза к?кр?к с?те имм?ск?, «?нием, б?гърем» дип д?шм?ск? м?мкин бит. Юк, кир?кми, бу турыда уйлыйсым килми минем! Бу минутта минем ?н? шул Г?лфин? апаны? унд?ртенче баласы булып, кайгы к?рми ?с?сем, акыллы Валентинаны? ирк? кызы, Алтынч?ч-айналаемны? матур, чиб?р б?л?к?че буласым кил?. Ч?нки бел?м: алар ?енд?, алар оясында ни к?рс??, очканда да шуны к?рерсе?. Алар балаларын ??мгыятьк? файдалы ш?хес, чын м?гън?сенд? кеше итеп т?рбиялил?р. Мен? бу аналар, чыннан да, Ана диг?н б?ек исемг? лаек.
    Ана образы Р?шид? ?и?аншинаны? «Улларым» драмасында и? югары биеклеген? к?т?реп бирелг?н. Ананы? улы сугышта ?леп кала ??м аны? ипт?ше бу турыда ?нисен? х?б?р ит?рг? кил?. Ул дустыны? ?йберл?рен ?нисен? к?рс?т?, аны? турындагы хатир?л?рен с?йли ??м мондый батыр улларны бары тик б?ек Аналар гына т?рбияли алуына инана, ахырдан ?йт?:
    http://www.insha.ru/text/160

Добавить комментарий

Ваш e-mail не будет опубликован. Обязательные поля помечены *